Maria Fraterrigo, een grootmoeder uit de Bronx, werd op zaterdagavond geboekt in Seat 4A op een vlucht van San Juan naar Kennedy International Airport. Maar toen ze bij de poort kwam voor haar terugvlucht naar New York, zei ze, een agent voor Frontier Airlines stopte haar.
Haar metgezel, een Afrikaanse grijze papegaai genaamd Plucky, die mevrouw Fraterrigo heeft beweerd als een emotionele steundier en kan zeggen dat de namen van haar kleinkinderen op een no-fly lijst stonden.
Ondanks dat ze in januari zonder incidenten dapper op haar uitgaande frontiervlucht mocht brengen, zei ze, vertelde de agent haar dat papegaaien onder verschillende soorten vogels en andere dieren waren die door de luchtvaartmaatschappij waren verboden. Ze zei dat die regel in wezen haar gestrand liet.
“Deze kerel van de balie schreeuwt tegen me en vertelt me:” Je gaat deze vlucht niet maken “,” herinnerde mevrouw Fraterrigo, 81, zich woensdag in een telefonisch interview. “‘Geef het aan iemand. Weg er vanaf.’ Ik zei: ‘Echt niet, ik ga mijn baby niet kwijt.’ ‘
Vier dagen lang zaten haar reisplannen vast in het ongewisse, totdat Frontier leek te zijn toegegeven, haar ticketend op een andere vlucht gepland voor woensdagavond. PLUCKY werd verwacht op sleeptouw toen mevrouw Fraterrigo, die haar eerste reis voltooide sinds ze haar man in 2019 verloor, eindelijk aan boord ging.
Haar situatie illustreerde de spanning tussen luchtvaartmaatschappijen en passagiers over welke soorten dieren zijn toegestaan op commerciële vluchten, die soms in de war zijn geraakt met een kinderboerderij totdat de federale overheid de regels voor servicedieren erop heeft aangescherpt. Miniatuurpaarden, varkens en andere ongebruikelijke huisdieren vonden hun weg naar vliegtuigen, maar een emotionele ondersteuning Peacock deed dat niet.
De beproeving van mevrouw Fraterrigo trok wijdverbreide aandacht van de nieuwsmedia – ABC 7 Eyewitness News in New York was de eerste die erover rapporteerde – en leden van de congresdelegatie van New York lobbyden voor haar om te worden herboekd met haar papegaai, inclusief senator Chuck Schumer, inclusief senator Chuck Schumer, inclusief senator Chuck Schumer
Jennifer F. de la Cruz, een woordvoerster van Frontier, zei in een verklaring op woensdag dat de luchtvaartmaatschappij aan het onderzoeken was hoe de papegaai was toegestaan op de vorige vlucht van mevrouw Fraterrigo. “Papegaaien komen niet in aanmerking als emotionele steundieren onder ons beleid, noch die van enige andere Amerikaanse luchtvaartmaatschappij waar we ons van bewust zijn,” zei ze.
Toch erkende de luchtvaartmaatschappij dat de inconsistenties een ontberingen hadden gecreëerd voor mevrouw Fraterrigo.
“We zijn blij dat we de terugkeer van Plucky naar New York hebben mogelijk gemaakt,” zei mevrouw De La Cruz. “Onze excuses voor elke verwarring die mogelijk heeft plaatsgevonden met betrekking tot ons beleid.”
Sinds de dood van haar echtgenoot, Richard Fraterrigo, een voormalige politieagent van de New York City en gepensioneerde federale gerechtelijke maarschalk, die kanker kreeg terwijl hij in Lower Manhattan werkte na de terroristische aanslagen van 11 september 2001, zei mevrouw Fraterrigo dat Plucky haar troost had gegeven.
“Mijn vogel is de enige die me op de been houdt,” zei ze. “Dat is mijn bedrijf.”
Mevrouw Fraterrigo, die in Puerto Rico werd geboren en daar in de loop der jaren met haar man op vakantie was, zou niet denken aan reizen zonder Plucky, zei haar zoon, Robert Fraterrigo.
In december begon hij te kijken of zijn moeder moedig op een vlucht kon brengen, zei hij. Terwijl de website van Frontier papegaaien, ara’s, kaketoes, roofvogels vermeldt als voorbeelden van grote vogels die verboden zijn, staat dat kleine huishoudelijke vogels kunnen worden gedragen op binnenlandse vluchten. In een online chat met een grensagent van Frontier, zei de heer Fraterrigo, vroeg hij of zijn moeder haar vogel op een vlucht kon brengen en zei dat ze een artsbrief had die het aanmeldde als een emotioneel steundier.
De agent antwoordde: “Oké, dat is geweldig”, eraan toevoegend dat de brief alles was wat ze naar de luchthaven moest brengen, volgens screenshots van de beurs van de heer Fraterrigo, een gepensioneerde federale agent.
Plucky is 24 jaar oud. Ze weegt minder dan 10 gram en is ongeveer acht centimeter lang, volgens haar eigenaar, die een vogelspoelzak kocht, zodat ze de papegaai onder de stoel voor haar kon plaatsen.
“Ze lieten haar daarheen gaan,” zei de heer Fraterrigo. “Breng haar mee naar huis. Ze is op een eiland.”
De heer Fraterrigo zei dat Frontier aanvankelijk niet toegeven, het terugbetalen van de kosten van het ticket (ongeveer $ 190) en zijn moeder een voucher van $ 250 gaf. Hij zei dat zijn moeder hysterisch was toen ze hem die nacht vanaf het vliegveld belde.
“De lichten werden gebleken,” zei hij. “Ze was daar net achtergelaten in een rolstoel.”
Een paar dagen later, zei hij, leek Frontier te zijn toegegeven en vroeg of zijn moeder een certificaat van veterinaire inspectie had voor dapper en documentatie waaruit blijkt dat het in de Verenigde Staten was gekocht. De heer Fraterrigo zei dat de winkel waar zijn moeder Plucky had gekocht de records kon vinden. Ze had nu een nieuw ticket: stoel 3A.
Toen ze zich op woensdag voorbereidde, zei mevrouw Fraterrigo dat ze zich ongemakkelijk voelde. En zo was haar meestal spraakzame reisgenoot.
“Plauwe praat,” zei ze, “maar plucky praat niet als ze vliegt omdat ze nerveus is.”
