De zwarte betonnen muren buiten de enige veilige consumptieplaats van Saskatoon tonen de wake die is achtergelaten door de drugscrisis van de stad.
De namen van degenen die zijn gestorven, het meest van drugsvergiftiging, zijn gekrabbeld over het prairie -scharmreductiegebouw. Kim Randall, de directeur van ondersteunende diensten, wijst op de naam van een vrouw die langs Baby Sis ging. Ze stierf in januari.
“Ze heeft jarenlang voor ons gewerkt,” vertelde Randall De Canadese pers. “Het was echt een harde hit voor de gemeenschap.”
Ondersteuningswerker Vern Keeper verloor zijn partner, Charity, vijf jaar geleden. Haar naam staat ook aan de muur.
“Elke dag, twee of drie overdoses. Godzijdank komen we er op tijd voor veel van hen,” zei Keeper.
Prairie Harm Reduction, gelegen buiten het centrum, is gehavend door de crisis in de grootste stad van Saskatchewan. Een zeer giftige partij medicijnen, sommige met lichtroze of donkere paarse pillen, in januari geïnfiltreerde Saskatoon.
Kayla Demong, uitvoerend directeur van de organisatie, zei dat er in de afgelopen maand meer namen aan de muren zijn toegevoegd.
“Ik heb een envelop in mijn kantoor vol begrafeniskaarten. We hangen ze altijd op. Ik kan er niet meer naar kijken,” zei ze, terwijl ze tranen wegvaagde.
Het drop-in centrum is onlangs heropend na kort te sluiten om personeel een pauze te geven. De veilige consumptieruimte blijft gesloten totdat Demong een nieuwe paramedicus inhuurt, een vereiste voor operaties om door te gaan. De laatste paramedicus verbrandde en stopte.
Tekenen in het centrum moedigen mensen aan om naloxon te dragen, hun medicijnen te testen en niet alleen te gebruiken. Klanten komen en gaan en pakken koffie of eten. Ze zitten op banken, chatten en kijken televisie.
Ze verzamelen zich ook buiten, waar sommige stoffen gebruiken. Medewerkers checken in om te zien of ze in orde zijn.
Joseph Little Crow zei dat hij een maand geleden buiten het gebouw was geslingerd tijdens het roken van fentanyl.
De 47-jarige zei dat brandweerlieden werden geroepen en gaf hem drie doses naloxon, een medicijn dat overdoses en zuurstof omkeert. Ze reanimeerden ook een jongere vrouw die hij die dag ontmoette.
Kleine kraai werd wakker met mensen die naar hem staarden. Hij zei dat hij boos was.
“Ik vrees niet als ik leefde of stierf. Ik wilde een beetje sterven. Maar ik ben echt dankbaar (ik leef ik),” zei hij.
Hij zei dat hij soms ’s nachts op straat slaapt.
Krijg wekelijks gezondheidsnieuws
Ontvang elke zondag het laatste medisch nieuws en gezondheidsinformatie die u wordt afgeleverd.
“Ik was twee jaar lang nuchter, zoals nuchter, nuchter. Maar het is nu een worsteling geweest,” zei Little Crow.
De crisis is verreikend geweest en treft first responders die een piek in oproepen hebben behandeld. Het publiek ziet het ook.
Twee van de bibliotheken van de stad zijn gesloten vanwege meer overdoses in de faciliteiten en geweld tegen het personeel. De Dr. Freda Ahenakew en Frances Morrison Central Libraries zullen naar verwachting volledig op 21 april heropenen, met meer beveiliging en protocollen.
“Het werd een punt waarop het moeilijk voor ons was om als bibliotheek te beheren,” zei Carol Shepstone, CEO van Saskatoon Public Library.
Gegevens van het Emergency Operation Center van Saskatoon laten zien dat brandweerlieden sinds januari naar 901 drugsvergiftiging worden gesprekken, met meer dan de helft van deze die zich voordoen in maart. Op dit moment vorig jaar gingen ze naar 352.
De Saskatchewan Coroners Service heeft dit jaar zeven bevestigde sterfgevallen door overdoses in de stad gemeld. In Saskatchewan zijn er 16 bevestigde doden geweest. Ambtenaren zeggen dat 76 wordt vermoed dat ze overdosisgerelateerd zijn.
Dwayne Jobson van de brandweer van Saskatoon, die door het centrum en Riverdale rijden, zei dat hij nog nooit zoiets heeft gezien in zijn 32-jarige carrière.
“Welk woord moet ik gebruiken? Belachelijk. Overweldigend,” zei de bataljonchef.
“De (naloxon) werkte niet meteen. Sommige drugs op straat waren vrij sterk en bijna resistent. We zagen verlamming bij mensen.”
Langs de straten en steegjes, en achter kerken, appartementen en in de buurt van een ziekenhuis, slingeren mensen tussen huizen – van dichtgetimmerd tot nieuw gebouwd. Anderen zitten samen op trottoirs met hun bezittingen.
Hij zwaait naar degenen die hij rijdt.
“Je hoort termen als: ‘Deze mensen leven op straat.’ Het is meer alsof ze overleven, ‘zei Jobson.
“We hebben allemaal empathie voor deze mensen. We zijn er gewoon om te helpen.”
Pamela Goulden-McElod, directeur noodmanagement van de brandweer, zei dat de stad minder overdosisroep begint te zien, maar ze blijven boven het gemiddelde.
Het Emergency Operation Center heeft samengewerkt met de provinciale overheid om meer naloxon en paramedici te leveren. Geactiveerd in maart heeft het ook gegevens verzameld om te zien waar overdoses plaatsvinden en wie ze beïnvloeden.
“Wat we hard nodig hebben, zijn gegevens over de demografie, gegevens die zullen helpen lacunes te identificeren in wat de processen zijn, gegevens die ons zullen helpen de planning te stimuleren om dit probleem aan te pakken en niet alleen op dit probleem te reageren,” zei Goulden-McLeod.
Burgemeester Cynthia Block zei dat Saskatoon meer huisvesting nodig heeft, inclusief eenheden met ondersteunende diensten. Ze zei dat de eerste fase van een nieuwe ondersteunende woningfaciliteit naar verwachting dit jaar zal openen, en dat andere projecten in de planningsfase zijn.
Maar ze voegde onlangs twee winterverwarmingsopvang toe, iets dat elk jaar gebeurt.
“We lijken niet te leren dat het steeds opnieuw hetzelfde doet en verwacht dat een ander resultaat niet werkt,” zei Block.
Ze zei dat de stad en de provincie een partnerschap moeten uitwerken waar Saskatchewan de woningen optrad.
“Het is geen winterprobleem. Het is 24-7, 365 dagen per jaar totdat we ons volledige huisvestingsspectrum weer in gebruik kunnen nemen,” zei Block.
“Ik ben zeer voorstander van het herstelmodel van de provincie, maar huisvesting moet de eerste stap zijn wanneer mensen proberen te overleven op straat.”
Demong zei dat Prairie Harm Reduction ook een rol speelt door mensen te ontmoeten waar ze zijn, levens redden en oproepen verlichten waar eerst de eerste responders naartoe zouden moeten gaan.
“Als we goed zouden investeren in huisvesting, in de gezondheidszorg, in het onderwijs, zouden we niet in de situatie zijn waarin we ons bevinden,” zei ze.
“Als land hebben we in al deze gebieden, steeds opnieuw gefaald.”
