Haar nachtmerrie begon in het bad.
Een jonge alleenstaande moeder keek op en voelde haar privacy verdampen toen ze een kleine camera zag in het badkamerplafond van het kelderappartement waarin ze woonde met haar peuter.
Ze zei dat het leek op een schroef, niet groter dan een roze nagel.
“Maar ik had het gevoel dat het geen schroef was. Ik schudde, ik was in pure, totale paniek,” zei ze in een interview uit het huis van haar moeder in Digby County, NS
De vrouw, die CBC News niet kan noemen omdat haar identiteit en de identiteit van haar zoon worden beschermd door een door de rechtbank bevolen publicatieverbod, zei dat het vinden van de camera haar wereld op zijn kop zette.
“Ik voel me er nog steeds ziek in, daardoor”, zei ze. “Het was het ziekste gevoel van mijn leven. Ik weet niet eens een woord om te beschrijven hoe laag en geschonden ik me toen voelde.”
Ze belde onmiddellijk de RCMP, die volgens haar de camera van de muur trok, samen met een lange draad die ze naar het huis van de verhuurder onder de bovenkant van de verhuurder volgden.
“Hij had eigenlijk een ruimte in zijn badkamer die hij opzettelijk had gezet,” zei ze. “Hij knipte specifieke vloerplaten uit en zette een speciale ventilatie open aan deze camera.”
Nova Scotia RCMP bevestigde aan CBC News dat officieren een huiszoekingsbevel uitvoerden op het adres en “items in verband met de overtreding van het voyeurisme” in beslag namen.
Volgens de Openbaar Ministerie werd de verhuurder beschuldigd van voyeurisme en is het vrijgelaten voor de voorwaarden vóór een rechterlijke optreden van mei.
CBC News kan de verhuurder niet identificeren om indirect de vrouw te identificeren die zijn huurder was.
‘Een ongelooflijk serieuze overtreding’
Privacy -experts zeggen waar deze vrouw en haar kind aan zijn onderworpen, is extreem gevaarlijk in het digitale tijdperk van vandaag.
“Er is een bezorgdheid over, is het opgenomen? Waar is die opname, waar is het gebleven? Is het met iemand gedeeld? Is het online gepost? Zal dit een terugkerende inbreuk in hun leven worden?” zei David Fraser, een privacyadvocaat bij McInnes Cooper in Halifax.
Fraser zei dat voyeurisme op zichzelf “een ongelooflijk ernstige aanval” is, maar andere aanklachten kunnen ook op tafel liggen terwijl de RCMP blijft onderzoeken, afhankelijk van wie er op camera werd gevangen en wat er met de beelden werd gedaan.
“Iemand die een jongere in deze specifieke staat voyeuristisch observeert, creëert ook kinderporno,” zei hij. “Er is een beschuldiging van de schepping, er is een beschuldiging van gewoon eenvoudig bezit … dan is er een extra misdrijf met betrekking tot de verspreiding ervan.”
De vrouw zegt dat veel van haar familieleden naar haar huurovereenheid waren geweest en de badkamer hebben gebruikt sinds ze afgelopen november verhuisde. Ze zei dat ze wacht op meer informatie over de beelden van de politie.
Huurder ‘had nergens anders heen’
Zei ze sinds ze in het appartement was, ze voelde zich onveilig. De verhuurder maakte ruwe opmerkingen over haar, sms’te haar op alle uren een sms en ging zonder kennisgeving haar huis binnen.
Ze zei dat ze de politie over hem belde voordat ze de camera’s vond, in een incident toen hij haar deur naar binnen schopte.
“Ik was altijd bang … Ik heb angst zoals het is en ik ben alleen, mijn kleine jongen daar op te voeden, het was heel moeilijk,” zei ze.
De vrouw zei dat ze inkomenshulp heeft en andere voordelen ontvangt, zoals het provinciale huursupplement. Maar ze had moeite om ergens anders te vinden om in haar landelijke gebied te verhuizen, en haar kreeg te horen dat ze jaren zou wachten op een plek in de overheidsbezit.
Informatieochtend – ns9:18Hoe speelt de woningcrisis zich af in Digby?
Zoals veel kleine steden in Nova Scotia, wordt Digby geconfronteerd met een huisvestingscrisis. Fatsoenlijke en betaalbare huurwoningen zijn moeilijk te vinden, en nieuwe plaatsen hebben lange wachtlijsten ruim voordat ze zelfs worden gebouwd. Sommige mensen verlaten Digby. Anderen zitten vast in ondermaatse en onveilige behuizing. Portia Clark ging naar Digby om de situatie uit de eerste hand te zien.
“Ik had nergens anders heen om heen te gaan. Er is een super slechte huurcrisis zoals iedereen weet, maar ik keek al sinds ik die plek naartoe verhuisde.”
Voorstanders van woningen zeggen dat dit een triest verhaal is dat te vaak wordt gehoord.
“Dit is een chronisch probleem dat ik zou zeggen, in gemeenschappen in Canada,” zei Erica Phipps, uitvoerend directeur van het Canadian Partnership for Children’s Health and Environment.
“We zullen deze ongelukkige verhalen blijven zien met huurders die in wezen in hun huidige woningen gevangen zitten, omdat ze niet de enige huisvesting willen riskeren die ze kunnen vinden, de enige huisvesting die ze zich kunnen veroorloven.”
De vrouw en haar zoon verblijven nu in een klein huis waar haar moeder een kamer verhuurt. Ze slaapt op de bank terwijl ze op zoek is naar een nieuw huis.
Ze zegt dat ze een bericht naar andere huurders wil sturen.
“Vertrouw op je onderbuikinstincten,” zei ze. “Je zou je veilig moeten voelen in iets dat je betaalt om te huren.”
