Mahalakshmi’s grootheid – de hindoe

Parasara Bhattar componeerde zijn Sri Guna Ratna Kosa zodanig dat het de betekenis van Dhvaya -mantra naar voren brengt. Ook in Rangaraja Stava toont hij het belang van Dhvaya. Men kan zeggen dat hij in Rangaraja Stava het eerste deel van de mantra en in Guna Ratna Kosa uitlegt, legt hij het tweede deel uit. Evenzo kan worden gezegd dat het omgekeerde het geval is, namelijk dat het eerste deel wordt uitgelegd in Guna Ratna Kosa en het tweede deel wordt uitgelegd in Rangaraja Stava. Zonder de Dhvaya -mantra kan Cetanas niet overleven. De naam ‘Narayana’ in de mantra, moet worden gezien als verwijzing naar de Archa -vorm van de Heer, die de Saulabhya van de Heer onthult, zei Tak Srinivasacharya in een discours. Guna Ratna Kosa gaat over de grootheid van Mahalakshmi, net zoals Alavandar’s Chatussloki is.

Sri Guna Ratna Kosa heeft eenenzestig slokas. Elk woord erin is een juweeltje, en net als alle edelstenen is elk woord kostbaar. Edelstenen zijn niet gemakkelijk te vinden. Op dezelfde manier kan de betekenis van Sri Guna Ratna Kosa niet gemakkelijk worden begrepen, zonder de leiding van een acharya. De eerste vier sloka’s zijn Mangala Slokas, ter ere van de godin. In de eerste Sloka biedt Parasara Bhattar zijn Anjali aan de godin, die een goedkeurende blik werpt aan de vele taken van de Heer. Gewoon door haar ogen te sluiten of ze te openen, of ze gedeeltelijk te openen, geeft ze de Heer aan welke acties van zijn kant nodig zijn. Creatie, bescherming, ontbinding worden door haar bereikt, gewoon door de bewegingen van haar ogen en oogleden. Parasara Bhattar was het verwende kind van Lord Ranganatha en Godin Ranganayaki van Srirangam. Ze zetten een wieg op voor baby parasara in de tempel, recht voor hun Sannidhi. Bhattar was de ontvanger van haar blikken vanaf de kinderschoenen en was bij uitstek gekwalificeerd om over hen te spreken.