Een Oekraïense militair onderzoekt op 13 maart een drone op een militaire trainingsveld in de regio Zaporizhzhia, Oekraïne, op 13 maart | Fotocredit: AP
Het verhaal tot nu toe:
De aanblik van twee Chinese onbemande luchtvoertuigen (UAV’s) over wateren in de buurt van Okinawa liet zich onlangs Japan klauteren om ze na te streven. Toch was het alarmniveau aanzienlijk lager dan wat het zou zijn geweest als het bestuurde vliegtuig van de bevrijding van het Volksbericht van de luchtmacht in de buurt van het Japanse luchtruim was waargenomen. In de meeste gevallen worden UAV’s in dezelfde context als minder bedreiging gezien dan een straaljager.
Waarom worden UAV’s gezien als minder een bedreiging?
Veel functies houden rekening met deze perceptie. UAV’s zijn over het algemeen minder gevaarlijk, omdat zelfs die UAV’s die in staat zijn om wapenloads te dragen nog steeds minder capabel zijn dan straaljagers; Een groot deel van de UAV’s is niet bewapend en serveert toezicht en verkenningsdoeleinden. Bovendien lijken het gebrek aan directe menselijke aanwezigheid dat ze minder lijken op een instrument van staatsmacht. Op grond van het feit dat ze onbemand zijn, lijkt het verzenden van een UAV voor een verkenningsmissie een laaghangende vrucht, waar de missie net zo effectief kan zijn zonder het menselijk leven in gevaar te brengen, of een duur bewoond vliegtuig te riskeren. Zelfs als UAV’s worden neergehaald door vijandelijke troepen, lijken ze financieel minder een last.
Zijn er recente voorbeelden hiervan?
Gevallen van drones die worden neergeschoten en een relatief ingetogen reactie hebben ontmoet, zijn hiervan voorbeelden hiervan. In 2019 werd bijvoorbeeld een American Surveillance-drone neergeschoten door Iran over de Straat van Hormuz met een Iraanse oppervlakte-tot-lucht raket. De Iraniërs noemden het een daad van zelfverdediging toen de drone, zeiden ze, in hun luchtruim lag, terwijl de VS beweerden dat het over internationale wateren vloog. De spanningen waren toen al hoog en de Amerikaanse president Trump bestelde een staking, maar deze werd al snel afgebroken. Hoewel Amerikaanse troepen de gereedheid in de regio handhaafden, vond er geen openlijke militaire vergelding plaats. Evenzo, toen Rusland in 2023 een Amerikaanse MQ-9 Reaper UAV neerhaalde, was er geen grote vergelding.
Hoewel dit waargenomen lagere dreigingsniveau kan voorkomen dat acties resulteren in conventionele oorlogvoering, kan het ook indirect risicovol gedrag aanmoedigen. Hoewel landen meestal niet bereid zijn om het luchtruim van een ander land te infiltreren of dicht bij buitenlandse gebieden in een straaljager te vliegen, zijn de kosten voor het verliezen van een onbemand vliegtuig lager en daarom zijn landen meer bereid om ze te gebruiken voor dergelijke missies. Aangezien UAV’s ook worden ontmoet met minder drastische vormen van vergelding, kunnen landen ze zien als een gemakkelijke manier om acties uit te voeren die ze anders niet zouden doen.
Wat zijn de gevolgen voor India?
De uitdaging voor India is om erachter te komen hoe effectief om te gaan met UAV’s, vooral met betrekking tot de buurlanden. In het geval van Pakistan worden kleinere UAV’s met propellers vaak gebruikt om wapens en drugs over de grens te vervoeren, waarbij de Pakistaanse regering geen verantwoording aflegt. India zal erachter moeten komen hoe om te gaan met dergelijke invallen zonder dure raketten te gebruiken om ze naar beneden te halen zoals het in 2019 deed. Air-air raketten zoals die India die in 2019 via een SU-30 wordt gebruikt, zijn veel duurder dan de UAV’s met dubbele gebruik die ze worden gebruikt om neer te halen. Pakistan heeft geen grote vergeldingsacties ondernomen wanneer India UAV’s heeft neergeschoten. Evenzo heeft Bangladesh onlangs Turkse Bayraktar TB-2 UAV’s nabij de Indiase grens ingezet voor bewaking. In het geval van grotere UAV’s met vaste vleugels zoals de Bayraktar TB-2, die verwant is aan de meest bewoonde militaire vliegtuigen in termen van grootte en uithoudingsvermogen, in het onwaarschijnlijke geval dat het zich in het Indiase luchtruim waagt, gezien het lagere bedreigingsniveau, zal India erachter komen hoe het probleem kan worden aangepakt zonder de kwestie te riskeren zonder verder escalatie te riskeren.
Naarmate UAV’s worden geïntegreerd met militaire operaties, zal de Indiase militaire strategie dienovereenkomstig moeten evolueren.
Adya Madhavan is onderzoeker bij de Takshashila -instelling.
Gepubliceerd – 20 maart 2025 08:30 AM IST
