Het dreigingsniveau dat hij brengt, doemt de bal op als een belangrijk wapen tegen de leeuwen dit jaar.
“We wilden met snelheid spelen, en het was een echte gladde nacht, dus ik dacht dat ik misschien een paar verdedigers rond de ruck kon krijgen. Het is moeilijk om van beweging op dat oppervlak te veranderen om eerlijk te zijn, maar het was niet bewust; ik zag gewoon een paar kansen en nam ze, en de jongens reageerden eraf de rug ervan.”
Tate McDermott
Een Lynagh-O’Connor-alliantie opdoemt?
Hij bracht vorig seizoen door met het voeden voor kennis van James O’Connor, en nu ziet het er steeds waarschijnlijker uit om dat partnerschap naar de Wallabies ‘podium te brengen.
De stijgende vijf-achtste bewees de wedstrijdwinnaar voor de Reds en scoorde twee keer binnen de eerste zeven minuten door zijn hardloopwedstrijd van dichtbij te steunen.
Zijn eerste toonde enige verrassende kracht tegen grotere mannen om zich een weg te banen, terwijl zijn tweede kwam met een briljant steunspel op een Jock Campbell Half-break, voordat hij rond de verdediging van de Blues waaide om over te steken.
Tom Lynagh van de Reds in actie.Credit: Getty -afbeeldingen
Lynagh, die werd genoemd Man of the Match, groeit bij elk uitje en steunt zijn hardloopspel meer om te combineren met zijn lange laars.
“Hij was net gecomponeerd, ik en Tommy spreken veel op het veld en niet één keer maakte hij zich zorgen. Ik dacht dat hij echt goed reageerde op het hebben van jock daar, alleen iemand die hij heel goed kent en ik dacht dat hun combinatie goed was. Hij was een soldaat voor ons, hij is geweldig geweest.”
Tate McDermott
Maar kan hij zijn vorm naar het opzettelijke stadium brengen, zelfs naast O’Connor komt de Lions -tour?
O’Connor is gedreven voor een potentiële terugkeer van Wallabies, nadat hij sinds 2022 niet meer in de gouden trui heeft gekenmerkt – met dank aan zijn laatste exploits voor de kruisvaarders – op de ijsoverwinningen, zo recent als zijn strafdoel na de siren om de blues vorige week te verslaan.
Die kalme geest, begrip van zijn spel en ervaring op het hoogste niveau zou allemaal een rol kunnen spelen in de vraag of Schmidt de dobbelstenen rolt op de 34-jarige, die een groot deel van vorig jaar heeft hersteld van een hamstringproblemen tijdens het begeleiden van Lynagh.
O’Connor is eerder in de oven van de leeuwen geweest; Hij beval de vijf-achtste taken 12 jaar geleden, en zijn rapport met Lynagh kon een game-veranderend tonic bewijzen.
Rookie reageert op alle zwarte test
Het was misschien wel de grootste test van zijn jonge carrière, maar Dre Pakeho beantwoordde Kiss ‘Call in stijl.
De 20-jarige heeft dit seizoen zijn Super Rugby-kans verdiend in het licht van het blessurebenarium dat Wallabies-sterren Josh Flook (Hamstring) en Filipo Daugunu (kalf) (kalf) heeft toegebracht en heeft een veelbelovend middenveldpartnerschap met Hunter Paisami gesmeed.
Maar tegen 81-bedekte All Black Rieko Ioane weigerde Pakeho te wankelen en eindigde met 46 meter-veel van een oogplan die een lading naar beneden brachten-twee tackle-bustes en een linebreak.
“Hij stapte volledig op, ik dacht dat hij een geweldige timing van de hardlooplijn vond die de schouders raakte en zichzelf doorbladerde om een beetje een ingestorte verdedigingssituatie te creëren. Het creëert momentum van de basis van de ruck, en defensief dacht ik dat hij sterk recht over het park was. Het waren een aantal echt volwassen momenten van een jonge man. Hij staat op zijn eigen twee voet.”
Reds coach Les Kiss
Kiss bevestigde dat Daugunu in de rij stond om zijn comeback te maken na de botsing van volgende week met de Drua, maar het was onwaarschijnlijk dat Flook dit seizoen opnieuw zou verschijnen.
Doellijn Mongrel op het perfecte moment
Ze hebben misschien een leiding genomen in de rust, maar de territoriumgevecht suggereerde dat Queensland niet het recht had om dit te doen.
Laden
Vanuit Lynagh’s tweede poging verdedigden de Reds voortdurend hun eigen lijn en kwamen uiteindelijk een waarschuwing van de scheidsrechter voor herhaalde inbreuken, terwijl een zieke discipline verder op het veld de blues veilige doorgang in het veld overbegaf.
Maar drie keer stonden drie van de kleinste mannen op het park op; 84kg vleugelspeler Tim Ryan houdt tweemaal blueshooker Kurt Eklund omhoog, terwijl Tate McDermott en Lynagh gecombineerd om te dwarsbomen wat er een bepaalde poging uitzag van een rollende Maul.
“De jongens waren prachtig afgerond in de verdediging, er was de combinatie tussen contactwerk en wat we deden van dat wat belangrijk voor ons was. Ze zijn een hard team om terug te houden als ze een klein beetje momentum krijgen, en we hebben niet elke strijd gewonnen, maar ik denk dat we op het juiste moment genoeg hebben gewonnen van de belangrijkste van de belangrijkste.”
Les kus
