Dit is wat je echt betaalt voor producten met eetbare opbrengst in rekening gebracht in

Once Upon a Time, op de culinaire school, werd ons gevraagd om iets te doen waarvan ik denk dat de meesten van ons hadden gehoopt te vermijden als aspirant -koks: wiskunde. In plaats van voedsel voor te bereiden op de pan, door precies te kuberen aardappelen en de MiRepoix van de dag met ons gebruikelijke messenwe brachten de ochtend door met intrekbare potloden, doen een kleine lichte algebra.

Wat we berekenden waren de werkelijke kosten van ingrediënten, voornamelijk producten, op basis van hoeveel van een bepaald item bruikbaar is. Overweeg onvermijdelijk voedselverspilling zoals bananenschillen, de kernen van paprika, de uiteinden van selderij, enzovoort.

Wanneer u voor een item per gewicht betaalt, in culinaire wiskundige termen de opbrengst of “eetbare gedeelte” van een bepaalde itemfactoren in de werkelijke kosten, wat nodig is voor chef -koks om te overwegen bij het verwerken van hoe u een gerecht kunt prijzen.

Moet u elk element berekenen dat in uw huisgemaakte maaltijden gaat? Zeker niet. (Of liever, hopelijk niet? Gezien de staat van de economie en de Prijs van eierensommigen van ons zouden moeten moeten.) Maar culinaire wiskunde kan helpen bepalen wat je daadwerkelijk uitgeeft in het gangpad versus wat je potentieel verspilt.

Of u nu gaat over het opslaan van centen of het redden van de omgeving door te overwegen voedselafval (Of je wilt beide doen), er zijn voedingsmiddelen die een lagere waarde hebben, rekening houdend met hoeveel van hen je kunt consumeren.

Berekening van de waarde op basis van eetbare opbrengst van fruit en groenten

Wees niet bang, dit is geen oefening waarbij het gewicht van bananenschillen daadwerkelijk wordt gemeten of probeert een percentage toe te wijzen aan hoeveel van de uiteinden van courgette je weggooit. Zelfs chef -koks maken gebruik van handige opbrengstgrafieken die gemiddeld melden hoeveel van een bepaald item bruikbaar is.

Het bepalen van de werkelijke kosten van een ingrediënt omvat dan het berekenen van de nieuwe prijs op basis van het eetbare gedeelte. Als een kopje bloemkool bijvoorbeeld $ 1,49 per pond kost, en slechts 55% ervan bruikbaar is – zodra u de kern en bladeren verwijdert – stijgen de kosten per pond met bijna het dubbele van het bruikbare gedeelte. Je hebt misschien ongeveer $ 3 uitgegeven aan twee pond bloemkool, maar je kunt slechts iets meer dan een pond gebruiken waarvoor je hebt betaald. Om de werkelijke kosten te bepalen, neemt u dan de aankoopkosten en verdeelt u door het opbrengstpercentage, uitgedrukt als een decimaal.

Bijvoorbeeld: $ 1,49/.55 = $ 2,70

Plots lijkt dat hoofd van bloemkool niet zoveel koopje. Overweeg ook dat chefs routinematig gebruik kunnen maken van meer van verschillende groenten en fruit dan thuiskoks. Broccoli -stengels kunnen worden gepeld, gekookt en verpulverd in een crème broccoli -soep, en uien kunnen gaan, huid en alles, in een pot met bouillon.

Citroenen en limoenen worden doorgaans een deksel voordat ze worden gejaagd, en zelfs ananashuid heeft culinaire toepassingen. Pineapple -fronds kunnen zelfs eindigen als garnering in het cocktailmenu. Watermeloenschil kan worden ingelegd. Pakt u uw watermeloenschuim thuis? Dacht dat niet.

Produceren met de laagste opbrengst (het meeste afval)

U hoeft niet in bulk op gewicht te kopen om te overwegen hoeveel ingrediënt u eigenlijk kunt gebruiken. Inzicht in de opbrengst van bepaalde items kan u helpen om een ​​beetje anders naar het prijskaartje te kijken, en te overwegen hoeveel er op weg is naar het afval.

Hier zijn 12 gemeenschappelijke items in de supermarkt die de laagste percentages van eetbaar gedeelte hebben en daarom het hoogste afval. (Garden erwten hebben het kleinste bruikbare gedeelte, met 38%, maar gelukkig voor ons allemaal, als je eigenlijk erwten thuis beschiet, heb je ze waarschijnlijk zelf gekweekt.) Met behulp van de huidige prijzen die ik van Instacart heb verzameld.

Volgens het US Environmental Protection Agency (terwijl het nog steeds bestaat), is voedselverspilling goed voor 60% van de uitstoot van broeikasgassen. Zelfs als u een volmaakte recycler bent die altijd uw eigen boodschappentassen naar de winkel brengt, als u geen manier hebt om met voedselverspilling om te gaan (een lokaal recyclingprogramma voor voedselverspilling, een compoststapel in de achtertuin of een aanrechtvoedselrecycling -apparaat), kan de producten die u koopt, die het vaakst bijdraagt ​​aan het probleem dan hoe het wordt verpakt.

Lees meer: Ik heb mijn keukenafval in één week met 80% verlaagd met dit kleine apparaat

Groenten en groenten met de hoogste opbrengst (minst afval)

Misschien helpt de bovenstaande grafiek je creatief na te denken over hoe je meer kunt gebruiken van wat je koopt, of helpt je op zijn minst je winkelgewoonten aan te passen, als je iemand bent die vaak dingen weggooit die slecht zijn. Misschien plaatst het de extreme kosten voor het kopen van bepaalde items buiten het seizoen, vooral items met een lage opbrengst. (Kijkend naar je, watermeloen.)

Gelukkig zijn er echter veel items in het gangpad met hoge percentages bruikbare delen. Als u zich zorgen maakt over voedselverspilling, is dit het moment om uw consumptie van het volgende te vergroten:

• Groene bonen (88% bruikbaar)
• Broccoli -kronen (95%)
• Knop paddenstoelen (97%)
• Uien (89%)
• Snap Peas (85%)
• Rutabaga (85%)
• Baby spinazie (92%)
• Courgette (95%)
• Tomaten (91%)
• Bosbessen (96%)
• Druiven (92%)
• Pruimen (94%)
• Aardbeien (89%)