Dit verhaal maakt deel uit van Como Celebramoswaarin we delen hoe we onze favoriete zomerse zondagse rituelen eren.
Rauw Alejandro en Peso Pluma zullen tussen 7 en 9 juni het podium betreden op de Ball van de Gouverneur van 2024 in NYC. Terwijl Becky G en J Balvin respectievelijk op het muziekfestival in 2022 en 2021 optraden, markeert dit jaar de eerste keer dat twee Latin Music Acts op afzonderlijke dagen zijn. En het wordt tijd.
Sinds de jaren 1940 en ’50, toen Cha Cha en Mambo de VS stormenderhand veroverden, is de massale aantrekkingskracht van Latijnse muziek onmiskenbaar geweest. Met zijn mix van West -Afrikaanse en Spaanse ritmes is de muziek inherent dansbaar, wat ongetwijfeld genres zoals Salsa en Reggaetón heeft geholpen de taalbarrière af te breken. Je hoeft niet te weten wat Bad Bunny’s zegt om naar de beat te kunnen gaan. En toch konden Latijnse en Afrikaanse artiesten lange tijd alleen worden gevonden op muziekfestivals die specifiek waren gericht op die demografie. Dit is niet langer het geval, omdat grote muziekfestivals onlangs zijn begonnen met meer Latijnse acts in hun opstelling.
In 2023 werd Bad Bunny de eerste Spaanstalige kunstenaar die Coachella headde, waar Eladio Carrión en Anuel AA ook verschenen. In datzelfde jaar trad Ile, PJ Sin Suela en Los Rivera Destino op op het SXSW Music Festival. In 2024 verdubbelde Coachella op de Latijnse acts en nodigde zowel Peso Pluma als J. Balvin uit. En de trend lijkt niet te stoppen.
Maar waarom heeft het zo lang geduurd voordat grote festivals de boodschap krijgen dat onze muziek zo vuur is? In de jaren zeventig bewezen de Fania All-Stars dat muziek die volledig in het Spaans wordt gezongen wereldwijd kan hebben. De Reggaetón-boom van de vroege jaren 2000 werd een cultureel fenomeen dat het genre zag spelen op zowel Engelse als Spaanstalige radio. Dus wat geeft? Nou, ik heb een eenvoudige hypothese: geld.
Het is geen geheim dat Latin Music het afgelopen decennium exponentieel is gegroeid en de algehele groei van de muziekindustrie met een grote marge overtrof. Hoewel gemaakt voor onze gemeenschappen, is onze muziek niet langer beperkt tot hen. Ik herinner me dat toen ik een kind was, het bekijken van alle nieuwe Reggaetón -video’s op MUN2 zou vallen. Nu ga ik op YouTube en de nieuwste muziekvideo’s hebben Engelse ondertitels. Het laat zien hoe ver we zijn gekomen als het gaat om het maken van commercieel levensvatbare muziek. Maar meer dan dat, het hebben van Latijnse en Afrikaanse headliners op grote festivals maakt gebruik van de kracht van de gemeenschappen achter hen en introduceert een aantal broodnodige Sazón. Het brengt niet alleen een meer divers publiek in de festivalscene, maar gezien de huidige staat van livemuziek, groeit het ook het publiek van deze artiesten terwijl het achterblijvende ticketverkoop opmaakt.
Zowel Jennifer Lopez als Bad Bunny waren onlangs trending vanwege lager dan verwachte kaartverkoop. Dus nee, Latijnse kunstenaars zijn niet immuun voor de algemene trends in de industrie. In april haalde Coachella ook de krantenkoppen voor het verlagen van de kaartverkoop. Maar ik vraag me af of het brengen van Latin -artiesten naar muziekfestivals het probleem misschien misschien oplossen.
Touring is inherent duur. Voor succesvolle kunstenaars om te touren, moeten ze veel geld investeren in visuele effecten, reislogistiek, bemanning en meer. Het maakt deel uit van de reden dat grotere artiesten beperkt zijn om op te treden in arena’s en stadions die meer dan 30.000 fans inpakken en exorbitante prijzen in rekening brengen voor tickets. De manier waarop festivals zijn opgezet, hoewel de eerste ticketprijzen misschien hoger zijn, krijgen muziekliefhebbers meerdere nachten en ervaren ze meerdere acts voor de kosten. Dit breidt de doelgroep onmiddellijk uit en compenseert de kosten van de show. Latijnse en Afrikaanse artiesten kunnen optreden voor een gemengd publiek van zowel die-hard fans als nieuwkomers die meer open dan ooit zijn om hun muziek te ontvangen, waardoor de waarde van hun merk wordt verhoogd zonder alle kosten te hoeven maken om de show zelf aan te zetten. Het is een win-win voor iedereen.
Maar afgezien van de monetaire prikkels, is wat Latijnse en Afrikaanse artiesten echt aan muziekfestivals brengen, ongeëvenaarde energie. Onze culturen zijn gebaseerd op de hele nacht partijen en dansen. Kijk wat Bad Bunny en Burna Boy deden in hun respectieve Grammy -uitvoeringen. Het combineren van traditionele culturele elementen en instrumentatie, pakkende teksten en melodieën is een winnende formule die onze muzikale genres al tientallen jaren hebben geperfectioneerd. Het resultaat? Een geluid dat gegarandeerd zelfs de dingen van de dingen omzet in een volledige sfeer. Ik kan alleen maar hopen dat de opname van deze kunstenaars niet alleen een bevlieging is, maar een teken van grotere diversiteit.
Miguel Machado is een journalist met expertise op het gebied van Latijnse identiteit en cultuur. Hij doet alles, van exclusieve interviews met Latin Music -artiesten tot opiniestukken over kwesties die relevant zijn voor de gemeenschap, persoonlijke essays die zijn gekoppeld aan zijn Latinidad en denkstukken en functies met betrekking tot Puerto Rico en Puerto Ricaanse cultuur.
