Babystappen is een videogame over wandelen. Dit is natuurlijk een belachelijk concept.
Voordat we bij de hoofdrolspeler van de game, een volwassen peuter in een dunne onesie, of zijn onserverende bijpersonages en onzinnig verhaal gaan, moeten we de absurditeit in de kern erkennen. Ontspannen rondlopen in de natuur is misschien wel de meest organische, minst technologische activiteit waar een persoon mee kan deelnemen, en de wens om deze ervaring te digitaliseren, het opnieuw te creëren voor consumptie vanuit de kontvormige kussens van je bank, is dom. Het is zo’n duidelijk spelontwikkelaar ™ impuls dat ik het eigenlijk schattig vind. Net als de rest van Babystappen.
Babystappen is een lopende simulator van een trio van veteraan -game -ontwikkelaars: Dans centraal maker Maxi Boch, Uitputten ontwikkelaar Gabe Cuzzillo en Bennett Foddy van Qwop En Eroverheen komen roem. Het gaat dit jaar op weg naar pc en PlayStation 5, en sinds het in juni 2023 is gedaald, is het een fel verwachte curio voor fans van irritant precieze traversale mechanica en offbeat indie shit. Het is een groter publiek dan je misschien denkt.
Ik speelde ongeveer 45 minuten Babystappen Op GDC 2025, terwijl Boch, keken Cuzzillo en Foddy toe en vertelden me met tussenpozen hoe goed ik was met wandelen. De game speelt Nate, een werkloze volwassen kerel die in de kelder van zijn ouders woont, terwijl hij een schurft, een wankele, onzekere stap tegelijk verkent. Het manoeuvreren van zijn lichaam op de juiste manier is het hoofddoel, en het is een lastige. Met behulp van een gamepad beheert u de benen van Nate individueel, één per trigger en zijn ledematen zijn ongelooflijk gevoelig voor kleine veranderingen in knopdepressie. Trek een trigger strak om een van zijn knieën op te tillen en te buigen, en laat het beetje bij beetje los om zijn onderbeen eruit te slingeren en zijn voet precies te plaatsen waar het moet zijn. Druk vooruit met de linker stick om Nate precies de juiste hoeveelheid momentum te geven, krijg je trigger -ritme goed, en plotseling, hey, je loopt hier.
Het klinkt gemakkelijker dan het is. Dankzij de ongelooflijk precieze mechanica van de game valt Nate gemakkelijk om, faceeplanting in het vuil en tuimelt achterover over rotsachtige hellingen als een ragdoll, die zijn grijze onesie bedekt in modder en zweet. Dezezelfde precisie maakt Nate soms ook schokkend stevig, zoals wanneer hij zijn hele lichaam met een enkele stap op een richel trekt, eindigend in een perfect uitgebalanceerde flamingo -houding. Er is ruimte in de bedieningselementen voor zowel beheersing als chaos, en tegen de tijd dat ik de gamepad neerlegde, liep ik Nate rond met alle gratie van een perfect adequate vijfjarige. Ik was ook trots op deze prestatie, verdomme.
Letterlijk het plaatsen van de ene voet voor de andere vereist zoveel concentratie in de eerste paar minuten van het spel dat het gemakkelijk is om Nate’s omgeving te negeren, maar naarmate lopen gemakkelijker wordt, kun je eindelijk rondkijken en vragen: “Wat doe ik hier in godsnaam?” De eerste twee hoofdstukken van Babystappen worden gezet op een berghelling bezaaid met steile rotsen, stukjes bruin gras, lang opgegeven houten gebouwen, willekeurige carrouselpaarden en vuilputten, en de enige indicatie van waar te gaan is een oranje gloed die voortkomt uit een ridgeline hoog boven het spawnpunt van Nate.
De weinige mensen die Nate onderweg ontmoet – een charmant afstandelijke gids en ten minste één andere, veel meer voorbereide wandelaar – zijn ongelooflijk vermakelijk om mee te communiceren, maar ze zijn ook behoorlijk nutteloos met existentiële vragen. Nate mompelt en monosyllabiseert zich een weg door gesprekken, en hij wordt de neiging om te worden afgesneden door de enthousiaste observaties van de NPC’s. Zoals toen ik aan het spelen was, viel Nate en raakte vast te zitten aan de onderkant van een modderig gat, en zijn gidsvriend kwam opdagen en zei meteen: “Dit gat was droog. Hé, plas je in het gat? Heb je in dit gat geplast?‘In reactie daarop maakte Nate angstige geluiden en raakte hij in het algemeen in paniek.
De komedie in Babystappen is scherp en chaotisch, met een waanzinnig, geïmproviseerde rand. Foddy werkt de stem voor de meeste personages, en hij heeft de neiging om gewoon hun lijnen te verzinnen bij de microfoon. Het resultaat is een rommelige maar verfrissende conversatiestroom, en elk filmpje dat ik tegenkwam, deed me grinniken.
De meeste aspecten van Babystappen deed me zelfs glimlachen. Op een gegeven moment ging ik een snelle walking groove binnen terwijl ik ronddwaalde langs een rotsachtig pad aan de rand van de kloof, en ik realiseerde me dat het vogelzang en de plooien van mijn eigen stappen waren veranderd in een ritmisch lied, mijn gang aanmoedigen met een stabiele, organische beat. Het soundscape van de game komt met dank aan Boch, en het ebt opzettelijk en stroomt volgens de manier waarop je het spel speelt. Combineer deze responsieve, meeslepende soundtrack met de constante focus die je moet behouden om de bewegingen van Nate te behouden, en Babystappen wordt snel een hypnotische ervaring. De details van de game moedigen dit gevoel alleen aan – de berg is vreemd mooi, weergegeven in frisse 3D -afbeeldingen, en het is volledig verkennend, zonder onzichtbare muren in zicht. Als je het kunt zien, kun je proberen het te beklimmen. Nate’s onesie verzamelt zweet langs de kleine van zijn rug, onder zijn armen, en in alle gaten die je zou verwachten, en het pakt ook modder op als hij valt, maar de vlekken spoelen weg als je in water komt. Op het scherm zijn aanwijzingen zeldzaam. Er zijn verborgen hoeden om te dragen en penisgraffiti om te bewonderen, en Nate kan talloze paden nemen om hetzelfde punt te bereiken, stuiterende pannenkoekenbillen voorop.
Achter alle absurditeit, Babystappen is een ongelooflijk goed gemaakte, hyper-gedetailleerde ontspanningsgereedschap. Hoewel het lacht-hardop grappig is, snijdt de mechanica dieper dan zijn vreemde trailers suggereren, en in de praktijk voelde het me eigenlijk meditatief. Babystappen is een serieus gek spel.
Babystappen wordt gepubliceerd door Devolver Digital, en het komt later dit jaar op PS5 en pc.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Engadget op https://www.engadget.com/gaming/baby-steps-preview-serious-gameplay-in-a-silly-walking-sim-150008737.html?src=rssss
